KLIMAATDICHTER  |  Arthur Lava

 

Als je iets wilt, moet je stevig doorpakken en vooral scherp zijn.

Aan mijn riem hangen de scalpen van het oude denken.

Althans, een paar. Zo gemakkelijk stroop je de onverschilligheid

niet van dit tijdperk af. Zo gemakkelijk trek je de boel niet los

bij degenen die in vergaand misvatten volharden. Die zul je

echt niet horen zeggen: ontvlees ons maar, neem onze scalp,

wij willen zo ontzettend graag een open mind.

 

Voordat ik begon, las ik hun gedachten. Wat bezielde ze?

De topmannen van het verdoezelen. De wereldleiders

in lamlendigheid. De politieke gangsters, die handelen

in neergang en ontkenning. Ik leerde dat ze in het lege hol

van hun geweten zelfs hun eigen kinderen doodleuk

de kans op een toekomst misgunnen.

 

Tegen deze achtergrond werd ik opstandig. Ik laadde

mijn woorden door en scherpte mijn beeldspraak aan.

Gelukkig sta ik er niet alleen voor. Wij zijn met velen.

Een stamverband dat verkeert op de hoogvlakten

van verontrusting. Een vastberaden brigade die betoogt:

we gaan ’t de daders moeilijk maken. Om te beginnen

leggen we een daverend groot bos van dwarsbomen

rond hun kwaadaardigheid aan. We zijn felgroen

en we zijn hier om de aarde voorgoed te laten winnen.

We eisen een juichende leefbaarheid op. En fuck no,

we schrijven beslist geen toegevende zinnen.

 

​